-
1 implacabile
implacabile agg.m./f. 1. implacable: odio implacabile haine implacable; nemico implacabile ennemi implacable. 2. ( inesorabile) inexorable, implacable: vendetta implacabile vengeance implacable. 3. ( estens) ( senza indulgenza) implacable, impitoyable. -
2 implacabile
agg.неумолимый; (irriducibile) непреклонный; (accanito) заклятый, беспощадный, непримиримый -
3 implacabile
implacable* * *implacabile agg. implacable, relentless, merciless: odio, vendetta implacabile, implacable (o merciless) hatred, vengeance; nemico implacabile, implacable (o relentless) foe.* * *[impla'kabile]aggettivo [nemico, odio] implacable; [freddo, pioggia] merciless, relentless, unrelenting* * *implacabile/impla'kabile/[nemico, odio] implacable; [freddo, pioggia] merciless, relentless, unrelenting. -
4 odio
m hatred* * *odio s.m. hatred, hate: odio cieco, blind hatred; odio feroce, implacabile, furious, implacable hatred; odio inveterato, old (o inveterate) hatred; odio di classe, class hatred; odio ereditario, (family) feud; era pieno d'odio per il suo nemico, he was filled with (o full of) hate for his enemy; covare un odio profondo verso qlcu., to smoulder with hatred for s.o.; essere accecato dall'odio, to be blinded with hatred; accecato dall'odio commise il terribile gesto, blinded with hatred he committed the dreadful deed; accendere l'odio (verso qlcu., qlco.), to kindle s.o.'s hatred (against s.o., sthg.); alimentare l'odio (verso qlcu., qlco.), to feed s.o.'s hatred (against s.o., sthg.); attirarsi, tirarsi l'odio, to make oneself hated (o to incur s.o.'s hatred); fare qlco. in odio a qlcu., qlco., to do sthg. out of hatred for s.o., sthg.; fomentare gli odi (verso qlcu., qlco.), to foment s.o.'s hatred (against s.o., sthg.); prendere in odio qlcu., qlco., to conceive a strong aversion for s.o., sthg.; rinfocolare, risvegliare gli odi verso qlcu., qlco., to rekindle s.o.'s hatred against s.o., sthg. // avere in odio, to hate: ho in odio il sole, il cattivo tempo, I hate (o I cannot bear) sunshine, bad weather // la verità genera odio, (prov.) truth begets hatred.* * *nutrire o provare odio per qcn. to feel hatred for sb., to hate sb.; attirarsi l'odio di qcn. to earn oneself sb's hatred; avere in odio qcs. to abominate sth.; prendere qcn., qcs. in odio — to take a strong dislike to sb., sth
* * *odiopl. odi /'ɔdjo, 'ɔdi/sostantivo m.hatred, hate (di qcn. of sb.; per qcs. of, for sth.); nutrire o provare odio per qcn. to feel hatred for sb., to hate sb.; attirarsi l'odio di qcn. to earn oneself sb's hatred; avere in odio qcs. to abominate sth.; prendere qcn., qcs. in odio to take a strong dislike to sb., sth. -
5 unrelenting
[ˌʌnrɪ'lentɪŋ]aggettivo [ heat] implacabile; [ stare] fisso; [ pursuit] inarrestabile, irrefrenabile; [person, zeal] ostinato* * *unrelenting /ʌnrɪˈlɛntɪŋ/a.1 ostinato; implacabile: unrelenting hatred, odio implacabile; They have been unrelenting in their persecution of this woman, hanno perseguitato questa donna con la massima ostinazione2 persistente; ostinato: unrelenting rain [pain, boredom], pioggia [dolore, noia] persistente3 accanito; insistente: unrelenting pressure [pace], pressione [ritmo] insistenteunrelentingly avv. unrelentingness n. [u].* * *[ˌʌnrɪ'lentɪŋ] -
6 odium [1]
1. odium, iī, n. (v. odio, s. ōdī), I) subj. = der Haß, der Widerwille, die Abneigung, Feindschaft (Ggstz. amor, benevolentia, gratia, favor), Plur. odia, auch = Äußerungen-, Regungen des Hasses, m. Ang. gegen wen? durch in od. erga od. adversus m. Akk., odium in omnes, Cic.: in Romanos, Römerhaß Vell.: alcis odium in mulieres, Weiberhaß, Gell.: nota in eum Seiani odia, Tac.: odium erga Romanos, Römerhaß, Nep.: adversus Persea, Liv.: adversus hostes, Val. Max.: adversus iustos, Lact.: durch inter, zB. intestinum inter patres plebemque odium, Liv.: procerum odia inter se, Iustin.: durch obj. Genet., odium Autronii, gegen A., Cic.: vestri, gegen euch, Cic.: odium regis, gegen den König, Iustin.: odium mulierum, gegen die W., Cic.: defectionis, wegen des A., Caes. (vgl. Drak. Liv. 41, 23, II): durch Adi., odium decemvirale, gegen die Dezemvirn, Liv.: bes. durch das Pronom. poss., odium tuum, gegen dich, Ter.: odium nostrum, gegen uns, Ov.: vestrum, gegen euch, Liv. – odium acerbum, acerbissimum, Cic.; anceps, bei beiden Parteien, Liv.: capitale, Cic.: compressum (verhaltener) atque tacitum, Cic.: diuturnum, Cic.: hereditarium in alqm odium, Vell. (vgl. velut hereditate relictum paternum odium erga Romanos, Nep.): odium hostile, Iustin.: implacabile, Nep.: inexorabile, Ov.: inexpiabile, Liv.: iuiustum, Cic.: odium penitus insitum, Cic.: odium omnium iustum et iam diu tibi debitum, Cic.: odia iusta, Quint.: illius nefarium in omnes odium, Cic.: odium novercale, Aur. Vict.: odia novercalia, Tac. u. Iustin.: odium paternum, Iustin.; odium in Romanos perenne, Aur. Vict.: huius perpetuum odium erga Romanos, Nep.: odia pertinacia, Tac.: odium privatum, Vell.: odia privata, Cic.: odium recens, Liv. – accensus odio, Liv.: agitare odium adversus alqm, Tac.: ardere odio alcis, Cic.: tantum cepisse odium regni, ut etc., Cic.: audivi cepisse odium tui Philumenam, Ter.: colligere alci odium (vom Unglück), Caes.: conciliare alci odium, Quint.: concitare odium, Quint., magnum odium, Cic.: concoquere odia, Cic.: non consentire in odio Crassi (gegen Kr.), Auct. b. Alex.: odium in rem publicam et in omnes bonos conceptum iam diu continere (in sich tragen), Cic.: omnium in se gentium non solum odia, sed etiam arma convertere, Cic.: in odium se ira convertit, Petron.: creare odium, Cic.: demovere odium a nobis ac nostris (Ggstz. struere odium in alios), Cic.: deponere odium, Nep., omnia privata odia, Cic.: differre odium regis (gegen den K.) in vindictae occasionem, Iustin.: capitali odio ab alqo dissidere, Cic.: difficulter odia dissimulare, Auct. b. Alex. – odio esse alci, von jmd. gehaßt werden, jmdm. lästig, unausstehlich sein, viro odio esse, Plaut.: odio es mihi, ich kann dich nicht ausstehen, Plaut.: odi odioque sum Romanis, ich hasse die R. u. werde von ihnen gehaßt, Liv.: numquam tanto odio civitati Antonius fuit, quanto est Lepidus, Cic.: cui Tubuli nomen odio non est? Cic.: ei summo esse odio nomen populi Romani, Hirt. b. G. – in odio esse, gehaßt werden, Cic.: in odio esse alci od. in odio esse apud alqm, von jmd. gehaßt werden, Cic. – quod mihi cum P. Clodio odium fuit, nisi quod etc.? warum habe ich den P. Clodius gehaßt? Cic. – efferati odio irāque, Liv.: quod adversus Persea odium Romanorum ut maturius erumperet, Liv.: effundere omne odium, Cic.: exercere (auslassen) inexorabile odium, Ov.: exercere hereditarium in alqm odium, Vell.: exercere odium in prole paternum, den H. gegen den V. an dem Sohne auslassen, Ov.: explere odium factis simul dictisque, Liv.: explere odium sanguine inimici, Cic.: deinde suum, Memmii, Metelli odium exprompsit, ließ sich darüber aus, wie er, wie M. usw. (den Cäsar) haßte, Cic.: exstinguere odium (Ggstz. incendere odium, im Bilde), Cic.: magnum odium video cum crudelissimo excidio exstitisse, Cic.: odium turpitudo iudici facit, Quint.: tanto odio ferebatur in Caesarem, ut etc., Nep.: flagrare odio, von H. entbrannt sein, Cic.: flagrant odio tua pectora nostro (gegen mich), Ov.: civitas intestino inter patres plebemque odio flagrabat, Liv.: cameli odium gerunt adversus equos naturale, haben eine angeborene Abneigung gegen die Pf., Plin.: odium habere, gehaßt werden, Sen.: odii nihil habet, gehaßt wird er gar nicht, Cic.: propter morum differentiam odium habet, Petron.: aber gemitu et maestitia declaravit, quantum haberet odium servitutis, wie sehr er die Kn. haßte, Cic.: odium illud, quod habuit (hegte) in equestrem ordinem, Cic.: alqm sibi odio habere, jmd. hassen, Plaut.: inflammare odium suum (Ggstz. lenire), Cic.: odia improborum, quae iam exstincta erant, rursus in nos incendamus, Cic.: ex petitione pontificatus odio incensus, Sall.: incurrere in odia hominum, Cic.: inest hoc tempore haud obscurum odium atque id insitum penitus et inustum animis hominum amplissimorum, Cic.: insigne adversus Persea odium Romanomm fecit, er gab deutlich zu erkennen, Liv.: intendere odium, noch mehr hassen, Tac.: irritare iram et odium, Liv.: irruere in odium offensionemque rei publicae, Cic.: laborare odio apud hostes, Liv.: odium precibus mitigari potest, Cic.: mittere (fahren lassen) ac finire odium, Liv.: asperitas odium saevaque bella movet, Ov.: patefecit odium suum in me, Cic.: pervenire magnum od. maximum in odium alcis, Nep.: non ut odio permotus videar, Cic.: placavi odia improborum, Cic.: ponere decemvirale odium, Liv.: omne odium in me profudistis, habt an mir ausgelassen, Cic.: odium, quod in ipsum attulerunt, id in eius imaginem et simulacrum profuderunt, Cic.: quaerere causam odii, Liv.: remittere privata odia publicis utilitatibus, Tac.: restinguere odium alcis, Cic.: odium diuturnum saturare cupere, Cic.: Flacci sanguine illius nefarium in omnes odium saturare, Cic.: sedare odium, Cic.: eius ista odia non solum sorbere (verschlucken), sed etiam concoquere (verdauen), Cic.: struere in alios odium (Ggstz. a nobis ac nostris demovere), Cic.: subire odium alcis, Cic.: suscipere odium in alqm, Auct. b. Alex., implacabile odium in alqm, Nep.: aber in eo magnum odium Pompei suscepistis, damit habt ihr euch bei P. sehr verhaßt gemacht (sehr schlecht empfohlen), Cic.: a Tyria collectum paelice (den gegen das tyr. K. gefaßten) transfert in generis socios odium, Ov.: quid opus est armis, inter quos odia sublata sunt, Curt.: venire in odium, verhaßt werden, Cic.: venire alci in acerbissimum odium, sich bei jmd. aufs bitterste verhaßt machen, Cic.: si iudicium posterorum in odium vertit (umschlägt), Tac.: vincere odium, Cic.: vitare odium neminem lacessendo, Sen.: omnium odio vivere, allen verhaßt leben, Eutr.: nomen imperii in commune odium orbis terrae vocabatur, wurde dem gemeinsamen H. des E. bloßgestellt, Cic.: cum is non suo crimine, sed multorum vitio sit in quoddam odium iniustum vocatus, manches Gehässige ungerechterweise aufgebürdet worden ist, Cic. – dah. a) übtr., die Abneigung, der Widerwille eines lebl. Ggstds., odium raphanis cum vite, Plin.: quercus et olea pervicaci odio dissident, Plin. – b) meton., der Gegenstand des Hasses, der Haß, der Verdruß, der Abscheu, eine unausstehliche Person, ein hassenswerter Mensch (s. Brix Plaut. mil. 923), deorum odium atque hominum, Plaut. rud. 319: populi odium, Plaut. mil. 923: L. Antonius, insigne odium (ein besonderer Gegenstand des Hasses) omnium hominum vel, si etiam di oderunt quos oportet, deorum, Cic. Phil. 14, 8: quam ob rem odium eos omnium populorum esse, Iustin. 11, 3, 10: cum tua religione, odium, nodum in scirpo quaeris, Ter. Andr. 941. – II) objekt. = das Verdrießliche, Unangenehme bei einer Person od. Sache, die Unannehmlichkeit, der Ekel, a) übh.: neque agri neque urbis odium me percipit, ich werde überdrüssig, Ter.: ne novi verbi assiduitas odium pariat, Cornif. rhet. – b) insbes., v. Pers., gehässiges, lästiges, widerwärtiges (unausstehliches) Wesen, -Benehmen, Unwille, Grimm, actor mihi cor odio sauciat, Plaut.: cum tuo istoc odio, Ter.: odio et strepitu senatus coactus est perorare, Cic.: tundendo atque odio effecit, durch das verdrießliche, unaufhörliche Vorpredigen, Ter.: odio tuo me vinces, Ter.: odio qui posset vincere regem, Hor.: quod erat odium! quae superbia! Cic.
-
7 odium
1. odium, iī, n. (v. odio, s. odi), I) subj. = der Haß, der Widerwille, die Abneigung, Feindschaft (Ggstz. amor, benevolentia, gratia, favor), Plur. odia, auch = Äußerungen-, Regungen des Hasses, m. Ang. gegen wen? durch in od. erga od. adversus m. Akk., odium in omnes, Cic.: in Romanos, Römerhaß Vell.: alcis odium in mulieres, Weiberhaß, Gell.: nota in eum Seiani odia, Tac.: odium erga Romanos, Römerhaß, Nep.: adversus Persea, Liv.: adversus hostes, Val. Max.: adversus iustos, Lact.: durch inter, zB. intestinum inter patres plebemque odium, Liv.: procerum odia inter se, Iustin.: durch obj. Genet., odium Autronii, gegen A., Cic.: vestri, gegen euch, Cic.: odium regis, gegen den König, Iustin.: odium mulierum, gegen die W., Cic.: defectionis, wegen des A., Caes. (vgl. Drak. Liv. 41, 23, II): durch Adi., odium decemvirale, gegen die Dezemvirn, Liv.: bes. durch das Pronom. poss., odium tuum, gegen dich, Ter.: odium nostrum, gegen uns, Ov.: vestrum, gegen euch, Liv. – odium acerbum, acerbissimum, Cic.; anceps, bei beiden Parteien, Liv.: capitale, Cic.: compressum (verhaltener) atque tacitum, Cic.: diuturnum, Cic.: hereditarium in alqm odium, Vell. (vgl. velut hereditate relictum paternum odium erga Romanos, Nep.): odium hostile, Iustin.: implacabile, Nep.: inexorabile, Ov.: inexpiabile, Liv.: iuiustum, Cic.:————odium penitus insitum, Cic.: odium omnium iustum et iam diu tibi debitum, Cic.: odia iusta, Quint.: illius nefarium in omnes odium, Cic.: odium novercale, Aur. Vict.: odia novercalia, Tac. u. Iustin.: odium paternum, Iustin.; odium in Romanos perenne, Aur. Vict.: huius perpetuum odium erga Romanos, Nep.: odia pertinacia, Tac.: odium privatum, Vell.: odia privata, Cic.: odium recens, Liv. – accensus odio, Liv.: agitare odium adversus alqm, Tac.: ardere odio alcis, Cic.: tantum cepisse odium regni, ut etc., Cic.: audivi cepisse odium tui Philumenam, Ter.: colligere alci odium (vom Unglück), Caes.: conciliare alci odium, Quint.: concitare odium, Quint., magnum odium, Cic.: concoquere odia, Cic.: non consentire in odio Crassi (gegen Kr.), Auct. b. Alex.: odium in rem publicam et in omnes bonos conceptum iam diu continere (in sich tragen), Cic.: omnium in se gentium non solum odia, sed etiam arma convertere, Cic.: in odium se ira convertit, Petron.: creare odium, Cic.: demovere odium a nobis ac nostris (Ggstz. struere odium in alios), Cic.: deponere odium, Nep., omnia privata odia, Cic.: differre odium regis (gegen den K.) in vindictae occasionem, Iustin.: capitali odio ab alqo dissidere, Cic.: difficulter odia dissimulare, Auct. b. Alex. – odio esse alci, von jmd. gehaßt werden, jmdm. lästig, unausstehlich sein, viro odio esse, Plaut.: odio es mihi, ich kann dich nicht ausstehen,————Plaut.: odi odioque sum Romanis, ich hasse die R. u. werde von ihnen gehaßt, Liv.: numquam tanto odio civitati Antonius fuit, quanto est Lepidus, Cic.: cui Tubuli nomen odio non est? Cic.: ei summo esse odio nomen populi Romani, Hirt. b. G. – in odio esse, gehaßt werden, Cic.: in odio esse alci od. in odio esse apud alqm, von jmd. gehaßt werden, Cic. – quod mihi cum P. Clodio odium fuit, nisi quod etc.? warum habe ich den P. Clodius gehaßt? Cic. – efferati odio irāque, Liv.: quod adversus Persea odium Romanorum ut maturius erumperet, Liv.: effundere omne odium, Cic.: exercere (auslassen) inexorabile odium, Ov.: exercere hereditarium in alqm odium, Vell.: exercere odium in prole paternum, den H. gegen den V. an dem Sohne auslassen, Ov.: explere odium factis simul dictisque, Liv.: explere odium sanguine inimici, Cic.: deinde suum, Memmii, Metelli odium exprompsit, ließ sich darüber aus, wie er, wie M. usw. (den Cäsar) haßte, Cic.: exstinguere odium (Ggstz. incendere odium, im Bilde), Cic.: magnum odium video cum crudelissimo excidio exstitisse, Cic.: odium turpitudo iudici facit, Quint.: tanto odio ferebatur in Caesarem, ut etc., Nep.: flagrare odio, von H. entbrannt sein, Cic.: flagrant odio tua pectora nostro (gegen mich), Ov.: civitas intestino inter patres plebemque odio flagrabat, Liv.: cameli odium gerunt adversus equos naturale, haben eine angeborene Abnei-————gung gegen die Pf., Plin.: odium habere, gehaßt werden, Sen.: odii nihil habet, gehaßt wird er gar nicht, Cic.: propter morum differentiam odium habet, Petron.: aber gemitu et maestitia declaravit, quantum haberet odium servitutis, wie sehr er die Kn. haßte, Cic.: odium illud, quod habuit (hegte) in equestrem ordinem, Cic.: alqm sibi odio habere, jmd. hassen, Plaut.: inflammare odium suum (Ggstz. lenire), Cic.: odia improborum, quae iam exstincta erant, rursus in nos incendamus, Cic.: ex petitione pontificatus odio incensus, Sall.: incurrere in odia hominum, Cic.: inest hoc tempore haud obscurum odium atque id insitum penitus et inustum animis hominum amplissimorum, Cic.: insigne adversus Persea odium Romanomm fecit, er gab deutlich zu erkennen, Liv.: intendere odium, noch mehr hassen, Tac.: irritare iram et odium, Liv.: irruere in odium offensionemque rei publicae, Cic.: laborare odio apud hostes, Liv.: odium precibus mitigari potest, Cic.: mittere (fahren lassen) ac finire odium, Liv.: asperitas odium saevaque bella movet, Ov.: patefecit odium suum in me, Cic.: pervenire magnum od. maximum in odium alcis, Nep.: non ut odio permotus videar, Cic.: placavi odia improborum, Cic.: ponere decemvirale odium, Liv.: omne odium in me profudistis, habt an mir ausgelassen, Cic.: odium, quod in ipsum attulerunt, id in eius imaginem et simulacrum profuderunt, Cic.: quaerere cau-————sam odii, Liv.: remittere privata odia publicis utilitatibus, Tac.: restinguere odium alcis, Cic.: odium diuturnum saturare cupere, Cic.: Flacci sanguine illius nefarium in omnes odium saturare, Cic.: sedare odium, Cic.: eius ista odia non solum sorbere (verschlucken), sed etiam concoquere (verdauen), Cic.: struere in alios odium (Ggstz. a nobis ac nostris demovere), Cic.: subire odium alcis, Cic.: suscipere odium in alqm, Auct. b. Alex., implacabile odium in alqm, Nep.: aber in eo magnum odium Pompei suscepistis, damit habt ihr euch bei P. sehr verhaßt gemacht (sehr schlecht empfohlen), Cic.: a Tyria collectum paelice (den gegen das tyr. K. gefaßten) transfert in generis socios odium, Ov.: quid opus est armis, inter quos odia sublata sunt, Curt.: venire in odium, verhaßt werden, Cic.: venire alci in acerbissimum odium, sich bei jmd. aufs bitterste verhaßt machen, Cic.: si iudicium posterorum in odium vertit (umschlägt), Tac.: vincere odium, Cic.: vitare odium neminem lacessendo, Sen.: omnium odio vivere, allen verhaßt leben, Eutr.: nomen imperii in commune odium orbis terrae vocabatur, wurde dem gemeinsamen H. des E. bloßgestellt, Cic.: cum is non suo crimine, sed multorum vitio sit in quoddam odium iniustum vocatus, manches Gehässige ungerechterweise aufgebürdet worden ist, Cic. – dah. a) übtr., die Abneigung, der Widerwille eines lebl. Ggstds., odium————raphanis cum vite, Plin.: quercus et olea pervicaci odio dissident, Plin. – b) meton., der Gegenstand des Hasses, der Haß, der Verdruß, der Abscheu, eine unausstehliche Person, ein hassenswerter Mensch (s. Brix Plaut. mil. 923), deorum odium atque hominum, Plaut. rud. 319: populi odium, Plaut. mil. 923: L. Antonius, insigne odium (ein besonderer Gegenstand des Hasses) omnium hominum vel, si etiam di oderunt quos oportet, deorum, Cic. Phil. 14, 8: quam ob rem odium eos omnium populorum esse, Iustin. 11, 3, 10: cum tua religione, odium, nodum in scirpo quaeris, Ter. Andr. 941. – II) objekt. = das Verdrießliche, Unangenehme bei einer Person od. Sache, die Unannehmlichkeit, der Ekel, a) übh.: neque agri neque urbis odium me percipit, ich werde überdrüssig, Ter.: ne novi verbi assiduitas odium pariat, Cornif. rhet. – b) insbes., v. Pers., gehässiges, lästiges, widerwärtiges (unausstehliches) Wesen, -Benehmen, Unwille, Grimm, actor mihi cor odio sauciat, Plaut.: cum tuo istoc odio, Ter.: odio et strepitu senatus coactus est perorare, Cic.: tundendo atque odio effecit, durch das verdrießliche, unaufhörliche Vorpredigen, Ter.: odio tuo me vinces, Ter.: odio qui posset vincere regem, Hor.: quod erat odium! quae superbia! Cic.————————2. ōdīum, īī, n., s. odeum. -
8 mortale
ferita, malattia fataloffesa, nemico deadlyuomo mortal* * *mortale agg.1 (che cagiona morte) mortal, deadly (anche fig.): colpo mortale, lethal (o mortal) blow; combattimento mortale, mortal combat (o a fight to the death); ferita mortale, mortal wound (o death-wound); incidente mortale, fatal accident; malattia mortale, fatal illness; odio mortale, deadly (o mortal) hatred; offesa mortale, deadly insult; veleno mortale, deadly poison; è il mio mortale nemico, he is my deadly enemy; è caduto in una trappola mortale, he fell into a deadly trap; era preda di un'angoscia mortale, he was seized by mortal anguish; aspettare l'autobus è una noia mortale, waiting for the bus is a real bore; quel relatore è di una noia mortale, that lecturer is deadly dull; peccato mortale, mortal (o deadly) sin // sarebbe un peccato mortale lasciarsi sfuggire questa occasione!, (fig.) it would be a crying shame to let slip this opportunity! // salto mortale, somersault: ho fatto salti mortali per aiutarlo, (fig.) I nearly killed myself trying to help him2 (soggetto a morte) mortal: il corpo è mortale, l'anima è immortale, the body is mortal, the soul is immortal; le sue spoglie mortali furono sepolte nel cimitero del suo paese, his mortal remains were buried in the cemetery of his village; gli uomini sono mortali, men are mortal3 (come la morte) deadly, deathlike, deathly: pallore mortale, deathlike (o deathly) pallor; silenzio mortale, deathly (o deadly) silence◆ s.m. e f. mortal: noi, miseri mortali, we, poor mortals // fortunato mortale!, you lucky fellow!* * *[mor'tale]1. agg1) (vita, uomo) mortal2) (veleno) deadly, (ferita, incidente) fatalun colpo mortale — a deadly o fatal blow
peccato mortale Rel — mortal sin
2. sm/f* * *[mor'tale] 1.1) (che provoca la morte) [colpo, ferita, malattia] fatal, mortal; [ veleno] deadly, lethal; [ peccato] mortal, deadlyuno scontro mortale a fight to the death; trappola mortale death trap; è di una noia mortale! — fig. it's deadly boring o a real drag!
3) (implacabile) [nemico, odio] deadly4) (destinato a morire) [ essere] mortal2.sostantivo maschile e sostantivo femminile lett. mortali comuni -i come noi — scherz. lesser beings o mortals like us
* * *mortale/mor'tale/1 (che provoca la morte) [colpo, ferita, malattia] fatal, mortal; [ veleno] deadly, lethal; [ peccato] mortal, deadly; uno scontro mortale a fight to the death; trappola mortale death trap; è di una noia mortale! fig. it's deadly boring o a real drag!3 (implacabile) [nemico, odio] deadlyII m. e f. -
9 todfeind
todfeind, jmdm., alci inimicissimus od. infestissimus; alci infensus atque inimicus od. inimicus atque infensus. – jmdm. t. sein, capitali odio dissidere ab alqo: implacabile odiumsuscepisse in alqm; alqm acerbe et penitus odisse: jmdm. t. werden, implacabile odium in alqm suscipere; alqm acerbe et penitus odisse coepisse.
-
10 уничтожающий
1) ( беспощадный) implacabile, spietato2) ( ненавидящий) pieno d'odio, fulminante* * *прил.1) ( губительный) distruttivo, distruttore, perniciosoуничтожа́ющий огонь — fuoco distruttore
2) ( беспощадный) implacabile, mordace; micidialeуничтожа́ющая критика — critica distruttiva / demolitrice; stroncatura f
3) ( презрительный) sdegnoso, sprezzanteуничтожа́ющий взгляд — sguardo <fulminante / che incenerisce>
* * *adjgener. demolitore, dirimente -
11 implacabilis
implācābĭlis ( inpl-), e, adj. [2. inplacabilis], unappeasable, implacable (rare but class.); constr. with alicui, in aliquem, and absol.:seque mihi implacabilem inexpiabilemque praeberet,
Cic. Pis. 33, 81:implacabilis esse alicui,
Liv. 8, 35, 12:in aliquem implacabilis esse,
Cic. Fam. 3, 10, 8; Liv. 26, 29, 4:grave et implacabile numen,
Ov. M. 4, 452:Turnus,
Verg. A. 12, 3:adjuro Stygii caput implacabile fontis,
id. ib. 12, 816:caelum,
Sil. 17, 253:iracundiae,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 39:veteri odio,
Liv. 25, 16, 12; Ael. Spart. Vit. Sev. 18. — Adv.: implācābĭlĭter, implacably, only comp.:cui implacabilius irascebatur,
Tac. A. 1, 13; so id. H. 3, 53 fin. -
12 implacabiliter
implācābĭlis ( inpl-), e, adj. [2. inplacabilis], unappeasable, implacable (rare but class.); constr. with alicui, in aliquem, and absol.:seque mihi implacabilem inexpiabilemque praeberet,
Cic. Pis. 33, 81:implacabilis esse alicui,
Liv. 8, 35, 12:in aliquem implacabilis esse,
Cic. Fam. 3, 10, 8; Liv. 26, 29, 4:grave et implacabile numen,
Ov. M. 4, 452:Turnus,
Verg. A. 12, 3:adjuro Stygii caput implacabile fontis,
id. ib. 12, 816:caelum,
Sil. 17, 253:iracundiae,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 39:veteri odio,
Liv. 25, 16, 12; Ael. Spart. Vit. Sev. 18. — Adv.: implācābĭlĭter, implacably, only comp.:cui implacabilius irascebatur,
Tac. A. 1, 13; so id. H. 3, 53 fin. -
13 inplacabilis
implācābĭlis ( inpl-), e, adj. [2. inplacabilis], unappeasable, implacable (rare but class.); constr. with alicui, in aliquem, and absol.:seque mihi implacabilem inexpiabilemque praeberet,
Cic. Pis. 33, 81:implacabilis esse alicui,
Liv. 8, 35, 12:in aliquem implacabilis esse,
Cic. Fam. 3, 10, 8; Liv. 26, 29, 4:grave et implacabile numen,
Ov. M. 4, 452:Turnus,
Verg. A. 12, 3:adjuro Stygii caput implacabile fontis,
id. ib. 12, 816:caelum,
Sil. 17, 253:iracundiae,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 39:veteri odio,
Liv. 25, 16, 12; Ael. Spart. Vit. Sev. 18. — Adv.: implācābĭlĭter, implacably, only comp.:cui implacabilius irascebatur,
Tac. A. 1, 13; so id. H. 3, 53 fin. -
14 unversöhnbar, -lich
unversöhnbar, -lich, implacabilis, gegen jmd., alci od. in alqm. – inexpiabilis (nicht zu sühnend). – inexorabilis (unerbittlich, gegen jmd., in od. adversus alqm). – memor (eingedenk, z.B. deûm ira). – ein. unv. Feind von jmd. sein, implacabili odio persequi alqm: einen unv Haß auf jmd. werfen, implacabilius alciirasci: sich gegen jmd. unv. zeigen, sese alci implacabilem inexorabilemque praebere. – Unversöhnlichkeit, odium implacabile od. inexorabile. – unversöhnt, non placatus.
-
15 insanabile
( incurabile) incurablefig ( irrimediabile) irreparable* * *insanabile agg.1 incurable (anche fig.)2 (irrimediabile) irremediable: la crisi sembra ormai insanabile, the crisis now seems irremediable3 (fig.) (implacabile) undying, implacable: odio insanabile, undying hatred.* * *[insa'nabile]1) [piaga, morbo] incurable* * *insanabile/insa'nabile/1 [piaga, morbo] incurable -
16 inconciliabile
inconciliabile agg.m./f. 1. inconciliable, incompatible: principi inconciliabili principes inconciliables; interessi inconciliabili intérêts inconciliables; essere inconciliabile con qcs. être inconciliable avec qqch. 2. ( irreconciliabile) irréconciliable. 3. ( fig) ( implacabile) implacable: odio inconciliabile haine implacable. -
17 insanabile
insanabile agg.m./f. 1. incurable, inguérissable. 2. ( fig) ( irrimediabile) irrémédiable, insoluble: un conflitto insanabile un conflit insoluble. 3. ( fig) ( implacabile) implacable: odio insanabile haine implacable.
См. также в других словарях:
implacabile — im·pla·cà·bi·le agg. CO 1. di qcs., che non si può placare, inesorabile: odio implacabile, vendetta implacabile | spec. di un fenomeno atmosferico, molto intenso e che non concede tregua: un freddo implacabile, una pioggia implacabile Sinonimi:… … Dizionario italiano
implacabile — /impla kabile/ agg. [dal lat. implacabĭlis ]. 1. [che non si può o non si vuole placare: odio i. ] ▶◀ accanito, acerrimo, inesorabile, (lett.) implacato, irriducibile, spietato. 2. (estens.) [che non dà tregua] ▶◀ [➨ impietoso (2)] … Enciclopedia Italiana
implacabile — {{hw}}{{implacabile}}{{/hw}}agg. 1 Che non si può o non si vuole placare: odio –i; SIN. Inesorabile; CONTR. Placabile. 2 (est.) Duro, crudele, terribile: sentenza –i … Enciclopedia di italiano
implacabile — agg. implacato, inesorabile, irriducibile, inflessibile, ostinato □ (di odio, ecc.) insanabile □ (est.) duro, crudele, terribile, spietato, crudo, impietoso □ (di esaminatore e sim.) rigido, rigoroso □ (di nemico) giurato, vendicativo CONTR. mite … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
delenda Carthago — Latino: Cartagine va distrutta. Cosi viene in genere citata, commentando anche ironicamente, la preoccupazione somma, l idea fissa di qualcuno, il suo odio implacabile contro persone o istituzioni, una frase attribuita al grande Marco Porcio… … Dizionario dei Modi di Dire per ogni occasione
Liste europäischer Western — In der Liste europäischer Western werden im Kino gezeigte abendfüllende Western aufgeführt, deren Produktion hauptsächlich als europäisch anzusehen ist. Filme, die nach dem 19. Jahrhundert spielen, werden nur in gesonderten Fällen geführt.… … Deutsch Wikipedia
insanabile — in·sa·nà·bi·le agg. CO 1. che non si può guarire, sanare: piaga, malattia insanabile Sinonimi: incurabile, inguaribile. Contrari: curabile, guaribile, sanabile. 2. fig., irrimediabile: un errore, una perdita insanabile | irriducibile, implacabile … Dizionario italiano
mortale — mor·tà·le agg., s.m. e f. FO 1a. agg., che è destinato a morire: ogni essere vivente è mortale Contrari: eterno, immortale. 1b. s.m. e f., l essere umano, in quanto soggetto a morire: il destino dei mortali; anche scherz. o iron.: chi sarà quel… … Dizionario italiano
Mario Amendola — (* 8. Dezember 1910 in Recco (Genua); † 22. Dezember 1992 in Rom) war ein italienischer Drehbuchautor und Filmregisseur. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Filmografie (Auswahl) 2.1 … Deutsch Wikipedia
inestinguibile — i·ne·stin·guì·bi·le agg. CO 1. che non si può estinguere, spegnere: incendio, rogo inestinguibile; fig., che non si può far passare, attenuare: sete inestinguibile Sinonimi: indomabile; implacabile. Contrari: domabile, estinguibile. 2. fig., che… … Dizionario italiano
ira — ì·ra s.f. 1a. AU stato di violenta irritazione che tende a manifestarsi con parole di sdegno e gesti di collera aggressiva, indignazione e sim.: ira implacabile, feroce; scatto, sfogo d ira; accendersi, avvampare, fremere d ira; provocare,… … Dizionario italiano